Modyfikatory udarności zwiększają odporność polimerów na uderzenia poprzez zwiększenie ich zdolności do pochłaniania oraz rozpraszania energii, przy czym nie powodują spadku sztywności w przeciwieństwie do plastyfikatorów, czy smarów. O skutecznym działaniu modyfikatorów udarności decyduje ich struktura, kształt oraz podział polimerów w matrycy polimerowej.
Najlepszy wzrost udarności zapewniają modyfikatory, których przekrój sieci przypomina plaster miodu. Należą do nich m.in. połączenia PVC z Kopolimerem Etylenu / Octanu Winylu lub PVC z chlorowanym polietylenem.
Najczęściej wykorzystywanymi modyfikatorami są elastomery będące kopolimerami blokowymi (mery A i B występują w charakterze diblokowymym lub multiblokowym) lub elastomery szczepione ( do głównego łańcucha przyczepione są boczne odgałęzienia składające się z innych merów).
Przykładowe zastosowanie:
do otrzymania polistyrenu o wysokiej udarności stosuje się kopolimery blokowe: butadien styren (SBS) oraz etylen/propylen-styren (E/PS)
Akrylowe modyfikatory PVC:
Ze względu na niskie koszty wytwarzania oraz dobre właściwości PVC - poli(chlorek winylu) często wykorzystywany jest do produkcji m.in. rur, kabli oraz części maszyn.
Jednak, aby osiągnąć odpowiednią elastyczność PVC oraz w celu uniknięcia pękań powierzchni zazwyczaj konieczne jest zastosowanie modyfikatorów udarności. Zalicza się do nich m.in:
terpolimery akrylonitryl-butadien-styren (ABS)
terpolimery metakrylan metylu-butadien-styren (MBS).
